Sihanoukville na Wybrzeżu Kambodży. Ostatnie dni 2009 roku.

Po śniadaniu zajrzeliśmy na stacje autobusową w Siem Reap. Na tablicy odjazdów kusiło nadmorskie Sihanoukville. Autobus odchodził za 15 minut. Kupiliśmy bilety i pognaliśmy do hotelu spakować rzeczy. Ledwo zdąrzyliśmy wpadając na stacje w ostatniej chwili.
Do Sihanoukville dojechaliśmy pod wieczór. Autobus zatrzymał się kilka kilometrów od wybrzeża. Na piechotę za daleko. Trzeba wynająć tuk-tuka. Ceny zaporowe. Wybieramy dwa skutery płacąc po 1$ za każdy.

Docieramy do plaży Ochheuteal. Długo trwa poszukiwanie pokoju w rozsądnej cenie. Okres Świąteczno-Noworoczny nie sprzyja. Udaje się dopiero przy siódmym podejściu. W Beach Road Hotel ( http://www.beachroad-hotel.com) utargowalismy z 20 $ na 15 $ przy warunku pozostania dwóch dni. Dodatkowo za kilkugodzinną pracę w hotelu lub za barem wyżywienie mamy gratis.
Trzeciego dnia przeprowadzamy się do tańszego Bacchus Guest house (http://sihanoukville.info/bacchus-guesthouse). Za pokój płacimy 10$, mając znacznie bliżej do plaży. Na plaży poznajemy miejscowego rybaka. Zabieramy się z nim w rejs na pobliskie wyspy. Przy Koh Khteah robimy przystanek na nurkowanie z maską i rurką. Do Koh Russei dopływamy w południe. Rozbijamy biwak. Na obiad grilujemy świerzo złowioną barakudę. Przysiada się kilka osób. Słyszę Polski język. To Ola i Miśiek, którzy podróżują dookoła świata. Ich blog to www.swiat-pod-stopami.eu/poczatek. Umawiamy się na wieczorne spotkanie. Dołanczają do nas Artur i Aleksandra, których poznaliśmy wczesniej w hotelu. Oboje mieszkają w Nowej Zelandii. W Sihanoukville spędzają wakacje. Na jutro mają plan wyprawy do Parku Narodowego Ream. Postanawiamy się przyłączyć. Park znajduje się około 20km za Sihanoukville. Dojeżdżamy tam busem. Z busa przesiadamy się na łódź. Płyniemy wodną trasą wzdłuż lasów mangrowych. Całkiem nieźle. Aż się dziwie ,że łódź płynie bez żadnych przebojów. Prawie w każdym przypadku gdy wsiadam w Kambodży na łódkę to zwykle coś się dzieje. Jak już wchodzę na pokład to jestem pewien ,że na bank się coś zjebie. Czy dziś się uda? Nie ma mowy! Łódka staje na mieliźnie pośrodku rzeki. Za ciężko żeby ją przepchnąć dalej. Wychodzimy wszyscy do wody. Pustą udaje się wyciągnąć na głębszą wodę. Płyniemy dalej... Podróż łódką w Kambodży? Już się nie dam namówić! Mowy nie ma! H... z łódkami!

Wróciliśmy do Sihanoukville pod wieczór. Dziś jest ostatni dzień w roku. Sylwestra chcemy spędzić w hangarze lotniczym, który został przerobiony na dyskotekę. Hangar znajduje sie 10 km za miastem. Tym razem korzystamy z tuk-tuka. Jedziemy długo w zupełnych ciemnościach. Przybywamy na miejsce krótko przed północą. Hangar mieści się przy luksusowym resorcie. Wokół pełno bogatych i pijanych ruskich. Szampan leje się litrami. Zbliża się północ. Odliczamy 10..9...5..4...0 !!! 2009 zakończony! Rok 2010 rozpoczęty. Większość świata już przywitała Nowy Rok. Kambodżanie przywitają go jeszcze raz w połowie kwietnia. W kmerskim języku ten dzień zwany jest Chaul Chnam Thmey co znaczy "nadchodzi Nowy Rok". Świętowanie trwa trzy dni.
- W pierwszy dzień zwany Moha Songkran składają podziękowania dla Buddy.
- W drugi dzień Wanabat dzielą się z biednymi ludźmi, pomagają bezdomnym, wymieniają podarki.
- W ostatni dzień zwany Tngai Laeung saka polewają się wodą i perfumami (tak jak u nas w Śmingus Dyngus)
W każdy dzień przywdziewają innego koloru stroje.

Po sylwestrowej nocy piątego dnia rano opuszczamy Sihanoukville. Wsiadamy do busa, który ma nas zawieźć do miejscowości Koh Kong

P.S. Kilka miesięcy później dowiadujemy się, że tego samego dnia nieopodal miejsca, gdzie się bawiliśmy został zamordowany Australijski turysta. W kieszeni miał jednego dolara i za tą kwote zginoł...

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)